Δεν έχω σπίτι ούτε πατρίδα.
30 Comments Published by the ibt on Wednesday, October 03, 2007 at 11:17 PM.
Όταν γύρισα από την Ελλάδα και μην έχοντας πια σπίτι στη χώρα αυτή, εγκαταστάθηκα (προσωρινά) στο δωμάτιο της Lauren στο Student Village. Η πλάκα (και η απόλυτη εκδίκηση της εστίας) ήταν πως καθώς κοιτούσα έξω από το παράθυρο την ανήσυχη ζωή στις κουζίνες και τα δωμάτια των φοιτητών, ζήλεψα. Όχι τα πάρτι, ούτε την αποτυχημένη -τις περισσότερες φορές- συμβίωση των πρωτοετών. Αλλά το αίσθημα της απόλυτης ασφάλειας που προσφέρει η ζωή εντός των τειχών του Πανεπιστημίου. Και με τη λέξη ασφάλεια δεν εννοώ το ότι κανείς δεν μπορεί να σε κλέψει ή να σε σκοτώσει αλλά ότι κάθε φοιτητής έχει ένα σίγουρο κατάλυμα για τους επόμενους οκτώ μήνες, το οποίο θα βρίσκεται εκεί ο κόσμος να χαλάσει. Επιπλέον, μετά από όσα τριτοκοσμικά αντίκρισα τον τελευταίο μήνα, η "βασική" ποιότητα ζωής στις εστίες του Πανεπιστημίου δε μοιάζει με αναγκαίο κακό -όπως πέρσι- αλλά με δυσεύρετη πολυτέλεια.
Το δωμάτιο της Lauren δεν είναι πολύ μεγαλύτερο από το περσινό Κελί μου. Ωστόσο με λίγη καλή διάθεση μας χωράει όλους. Για να είμαι ειλικρινής, χρειάζεται αρκετή καλή διάθεση και πολλά αποθέματα υπομονής για να καταφέρεις να συμβιώσεις σε ένα δωμάτιο που δεν μπορείς να περπατήσεις από τις βαλίτσες (μου) και τα στρώματα στο πάτωμα, σε ένα δωμάτιο στο οποίο δεν μπορείς να ντυθείς/γθυδείς/αλλάξεις, δεν μπορείς να είσαι ακατάστατος, δεν μπορείς να συγκεντρωθείς, να διαβάσεις, να ακούσεις μουσική όσο δυνατά θέλεις, δεν μπορείς να κάτσεις πουθενά εκτός από το airbed προσφορά του Argos. Ευτυχώς, αποθέματα καλής διάθεσης υπάρχουν ακόμα. Δεν ξέρω για πόσο όμως αφού μια τόσο πρόχειρη και προσωρινή κατάσταση μόνο θλίψη και άγχος μπορεί να μου προκαλέσει.
Update: Μόλις πριν από λίγο η Lauren είπε κάτι που περιγράφει απόλυτα την κατάστασή μας στο Κελί ΙΙ: "Πάω να κατουρήσω για να αλλάξω παραστάσεις".
Το νομαδικό lifestyle είναι το πλέον 'αποσυντονιστικό' για μένα. Όσο δεν αισθάνομαι καμία ασφάλεια και σιγουριά, τα πάντα μου φταίνε. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στα μαθήματα, δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά, δεν έχω διάθεση για τίποτα. Σε αυτό ίσως φταίει και η έλλειψη απομόνωσης: Της πολυτέλειας του να κλείνεις την πόρτα σου και να μη μιλάς σε άνθρωπο μέχρι να νιώσεις την ανάγκη να κάνεις το αντίθετο.
Μέσα σε όλα αυτά, φέτος ανακάλυψα κάτι πολύ σημαντικό: Δε χρειάζεται να είσαι fresher για να πάθεις fresher's flu. Η γρίπη την οποία αναφέρω με συνέπεια κάθε χρόνο στο blog, ξαναχτύπησε την πόρτα μου και απέδειξε πως οι δευτεροετείς ούτε τη γλιτώνουν, ούτε την περνούν ελαφρότερα. Περάσαμε τρεις ειδυλλιακές μέρες στο Κελί ΙΙ, πνιγμένοι στα μυξομάντηλα, τα κουτιά από φάρμακα και τον πυρετό. Το πιο απίστευτο όλων όμως είναι ότι η Lauren δεν κόλλησε! Απίστευτο γιατί εδώ μέσα που ζούμε (ο ένας πάνω στον άλλον) οι πιθανότητες να κολλήσεις γρίπη από συγκάτοικο είναι περισσότερες από το να κολλήσεις AIDS κάνοντας σεξ με φορέα. Η Lauren λοιπόν αν και fresher, τις σκαπούλαρε. Δε γλίτωσε όμως από εμένα που όταν αρρωσταίνω γίνομαι ολίγον τι cranky - Ασπασία την πάπια μου. Βέβαια και εκείνη είχε μεγάλες απαιτήσεις από άρρωστο άνθρωπο, όπως να μη βήχω μεταξύ 2πμ και 10πμ και να αναπνέω με το ένα όγδοο ρουθουνιού που μου είχε απομείνει χωρίς να παράγω κανενός είδους ήχο.
Όταν ανάρρωσα, έβαλα στόχο να μεταδώσω τη fresher's flu στη greater metropolitan area του Λονδίνου. Έτσι την Τρίτη το πρωί πήρα το τραίνο για Waterloo. Όταν μετά από μία ώρα έφτασα στο Kensington Palace βρήκα τη Νικόλ να σαπίζει στεναχωρημένη στο κρεβάτι της.
-Τι έγινε Νικόλ;
-Με απέλυσαν.
Δεν είναι να γράψω καλό πράγμα για άνθρωπο σε αυτό το blog, αμέσως του καταστρέφω τη ζωή! Το μόνο καλό στο ότι η Νικόλ έχασε τη δουλειά της ήταν ότι θα είχαμε πολύ χρόνο για βόλτες στη νέα της βάση, το Brick Lane. Έτσι το ίδιο απόγευμα μεταφερθήκαμε ανατολικά για να γιορτάσουμε την απόλυσή της.
Φέτος στο Λονδίνο υποδεχθήκαμε το Νίκο ο οποίος αντικατέστησε επάξια την Άννα (ουδείς αναντικατάστατος, Αννούλα) που μέχρι πέρσι κατείχε την έδρα του postgrad στην παρέα. Η μικρή αυτή αλλαγή είχε δραματικές συνέπειες αφού ο Νίκος είναι άτομο που το στέλνεις στα "Σούπερ Μάρκετ Δούκας" για γάλα και επιστρέφει με γάλα, τρεις πρώην γκόμενες, έξι δυνητικές, οκτώ γνωστούς από το Πανεπιστήμιο, δεκατέσσερις από το Κόμμα και επτά νέους φίλους. Έτυχε να πετάμε μαζί τη μέρα που ανέβαινε στην Αγγλία (πριν δύο εβδομάδες) και εκτός του ότι ήξερε το μισό αεροπλάνο (επισημαίνω πως ήταν η πρώτη φορά που ανέβαινε για το μεταπτυχιακό του) γνώριζε κυβερνήτες, συγκυβερνήτες και λοιπό crew. Επίσης είναι το μόνο άτομο που έχω δει να έχει πετύχει γνωστούς από την Ελλάδα στο κέντρο του Λονδίνου.
(Η απαραίτητη στάση για κατούρημα - φωτογραφία στα Τέμπη)
Έτσι όταν δίνεις ραντεβού με το Νίκο στο St James's Park για πρωινό, δεν θα πρέπει να εκπλαγείς αν το δεις να συνοδεύεται όχι από μία, ούτε από δύο αλλά από πέντε συμφοιτήτριές του οι οποίες τον περιστοιχίζουν ως groupies. Χάρηκα πολύ που γνώρισα νέο αίμα στο Λονδίνο, barristers και solicitors, όλους βγαλμένους από τα Inns of Court. Όσο έπαιρνα πρωινό μαζί τους έλυσα όλες τις νομικές απορίες μου και τους συμβούλευσα σε πρακτικά θέματα σχετικά με τη ζωή στη Μεγάλη Βρετανία. Έπαιξα το ρόλο που πάντα με συναρπάζει, αυτόν του city guide, τους έντυσα, τους πότισα και τους έδωσα την ευκή μου για μία καλή νομική χρονιά με πολλά κακουργήματα. Ανάμεσα σε όλα αυτά έγιναν και κάποιες καφρίλες στο Apple Store της Regent Street που δε χρήζουν ανάπτυξης. (Στην Έφη!)
Αυτή τη στιγμή γράφω από το Κελί ΙΙ το οποίο προσφέρει ασθενές broadband και μου έχει σπάσει τα νεύρα. Για τις εξελίξεις στο θέμα της στέγης μου θα γράψω μόνο αφού πάρω κλειδιά στα χέρια μου, διότι όλοι πλέον είμεθα μάρτυρες της γκαντεμιάς μου.
Νικολάκη.... μη σε πετύχω σε καμμιά γωνία...
Όσο για 'σένα ***Θανάση*** πες πως σε πέτυχα ΗΔΗ!
Aυτά προκαλεί η ξενιτιά φίλε ξενιτεμένε. Ωστόσο, μάλλον θα πρέπει να χαλαρώσεις γιατί είσαι ένα είδος first (& forever) class survivor, απ' ότι κατάλαβα τουλάχιστον, κατι που σημαίνει ότι μπορείς να κυκλοφορείς με ελάχιστα πράγματα, ίσως και με κανένα ταπεράκιμε authentic greek (ενίοτε και μαϊμού)food, απλά για να τα βγάλεις πέρα. Κι αυτά για να μην (ξανα)αναλύσω την πολυσχιδή προβληματική ύπαρξη αυτύ που η ξενιτιά είναι καλή για διακοπές και ουχί για να αφήνει δικά του άτομα να σπουδάζουν εκεί...
...αντε να έρθω και εγώ εκεί(έχω βέβαια καιρό ακομα)....αν έρθω νωρίς(πριν στρατό) αναλαμβάνεις city guide..(μην φοβάσαι ένα απλό normal τυπάκι είμαι...)lol:)
και φυσικά home guide(η αγαπημένη σου απασχόληση)
by the way...με κάποιο τρόπο.......κάθε φορά βρίσκεις τον τρόπο σου να βάλεις στο post σου και λίγο....μηλαράκι.......lolll:)
by the way διάβασα την ανάλυση της γουρούνας, αλλά ας με συγχωρέσει δεν την βρήκα τόσο σπαρταριστή όσο τη δική σου.
Μα τι καφρίλες κάνατε στο Apple Store;
iBlogaki φροντίστε να συναντηθούμε και με τα Νικολάκια όταν κατέβω!! (δώσε φιλιά στον Mr. Congeniality).
Εύχομαι α)περαστικά, β)kinky χρωματιστά κλειδιά του ολόδικού σου σπιτιού, γ)έχουμε κι εμείς Apple Store καλιέεεε (δίπλα στο καινούριο Disney μάλιστα) και τώρα μου έβαλες ζιζάνια για καφρίλες στο iTV!
Κουράγιο...
@Χρήστο: δεν ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ πόσο αστείο ήταν το τελευταίο σου σχόλιο :PPP
το σχόλιο για τη γουρούνα ή το παραπάνω; Μήπως υπάρχει μία δόση ειρωνείας;
@ Χρήστο
Κι εγώ σου λέω ότι το κάνει επίτηδες για να τον βρει η Apple στις αναζητήσεις της και να το προσλάβει για επίσημο διαφημιστή της. Πού το περίεργο;
Πού σε κόφτει αυτό; Πού θίγεσαι;
Αν κάποιος δικαιούται να είναι διαφημιστής ενός προϊόντος αυτός δεν είναι ο φυσικός εραστής της; Ή μήπως διαφωνείς;
Δεν καταλαβαίνω, είναι ηθικό το πρόβλημά σου, οικονομικό, υπαρξιακό; τι στο καλό είναι;
Πού δυσκολεύεσαι;
Μίμα
ΥΓ: Δεν τον γνωρίζω προσωπικά τον ibt αλλά αν το γνώριζα κι ήταν στο χέρι μου θα τον προέτρεπα να μάθει να βγάζει και κανα φράγκο. Όχι με καμιά δολιότητα, βέβαια. Μιλάω για τα φράγκα που έχει ΉΔΗ στην τσέπη του.Και δεν τα έχει καν αντιληφθεί..
e...σορρυ..μόλις σε βρήκα..καλως σε βρήκα λοιπόν!
Λοιπόν μιας και είσαι κι επίσημα άστεγος άκου τι θα κάνεις:
Πάρε ένα σκύλο κι ένα sleeping bag, βάλε ότι πιο βρώμικο έχεις, στήσου στην είσοδο ενός σταθμού του Tube και άρχίσε να παίζεις φυσαρμόνικα!
Θα χεστείς στις λίρες! :-P
Ημουνα και εγώ φοιτητής στην Αγγλία και σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Εμεινα σε εστία τα 3 πρώτα χρόνια! Εχει τα καλά και τα κακά της η συμβίωση στην εστία.
Κοίταξε να τακτοποιηθείς και θα πάνε όλα καλά!:-)
φυγε το συντομοτερον!
πρεπει να βρεις τον χωρο ΣΟΥ
Anna, κι εγώ σε θέλω πολύ.
Χρήστος, σκατά survivor είμαι αλλά ας μην επεκταθώ. Η ξενιτιά μια χαρά είναι, εγώ δεν πάω καλά. Επίσης, επιμένω πως η Γουρούνα είναι way καλύτερη blogger από εμένα.
Electronic 396, σου εύχομαι να έρθεις το συντομότερο για να δεις τη γλύκα! Και της Αγγλίας αλλά και των μήλων...
Artech και Steve Jobs, συγχωρέστε με, δεν ήταν δική μου ιδέα.
Idάκι, φιλάκια transfered. Σε περιμένουμε κι εμείς και το Apple Store μας!
Μίμα, τι αρπάζεστε; Κατ' αρχάς ο Χρήστος δεν ανέφερε καν την Apple... Γιατί τον πήρατε απ' τα μούτρα; Πώς προτείνετε να βγάλω χρήματα; Να χρεώνω €1 το comment?
lifewhispers, καλώς όρισες!
Alexandros, άστεγος είπαμε, όχι άπορος!
Seastavros, μείνατε τα τρία πρώτα χρόνια σε εστία; Υπήρξαν και επόμενα; Τα συγχαρητήριά μου πάντως! Βέβαια όπως ανακάλυψα προσφάτως υπάρχουν εστίες που ντρέπεσαι να πατήσεις.
Suspect, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου αλλά δε μπορώ να φύγω αν δε βρω σπίτι. Και τη λύση κούτα ψυγείου την έχω αποκλείσει λόγω κρύου και για κανέναν άλλο λόγο.
Απορίες:
Τι έγινε το σπίτι με τη ντουλάπα? Το ματιάσαμε? Γιατί σε φιλοξενούν αλλοί? Πότε θα νοικοκυρευτείς? Σου πέρασε η γρίππη? Τι κάνει ο Νικολάκης? Του έχεις δώσει τις φωτογραφίες μας από την Πρωτοχρονιά? Πώς να κόψω τα μαλλιά μου? Σου έλειψα καθόλου?
Π.Σ: Θα σε πάρω τηλέφωνο να μου απαντήσεις, ξέρεις την προβληματική μου σχέση με το ίντερνετ!
Αγαπητή Μίμα, ή ανώνυμη: bEFORE TO JUDGE ME, TRY HARD TO LOVE ME, όπως λέει και το γνωστό άσμα. Πριν με κρίνεις λοιπόν, καλύτερα διάβασε τον πόνο μου που υπάρχει σε προηγούμενες σελίδες. :-) Και τα ξαναλέμε. Καλημέρα σε όλους (άντε και στην Μίμα!)
Χρήστο,
σε αδίκησα πράγματι.
Νόμιζα ότι με το μηλαράκι εννοούσες την Apple.
Μεγαλώνοντας ο άνθρωπος εξασκείται στην πονηρία..
Τι φρίκη!
Τα παίρνω όλα πίσω και σε αντικαλημερίζω,
Μίμα
Hte7tA Hello! Great blog you have! My greetings!
GRBKpw Your blog is great. Articles is interesting!
qhoaww Wonderful blog.
Nice Article.
Thanks to author.
Please write anything else!
Please write anything else!
Wonderful blog.
Thanks to author.
Thanks to author.
Hello all!
VtayDl Nice Article.
Please write anything else!
goyard handbags
nmd r1
adidas tubular
goyard bag sale
balenciaga sneakers
chrome hearts store
fenty puma
curry 4
goyard tote
goyard handbags