Aπόψε γιορτάζουν το Halloween εδώ στις Αγγλίες και αυτή τη στιγμή όλοι είναι επί (κομμένου) ποδός πολέμου. Δεν ξέρω από πότε άρχισε να γιορτάζεται η παραμονή Αγίων Πάντων στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, αλλά αυτό που έχω καταλάβει είναι πως ακόμη οι Βρετανοί δεν έχουν βρει το σωστό balance Χριστουγέννων – Halloween, Άγιου Βασίλη και Τζακ Αντεροβγάλτη, αφού το μισό Λονδίνο έχει στολιστεί με λαμπάκια και το άλλο μισό με κομμένα κεφάλια. Εμείς πάντως στολίσαμε το διαμέρισμα για Halloween και ο θεός βοηθός. Δηλαδή η Mel άρχισε τις ετοιμασίες και μας έβαλε στα αίματα… κυριολεκτικά.

Μπαίνω σπίτι την Πέμπτη το βράδι και νιώθω κάτι στη μούρη μου. Ανάβω τα φώτα και βλέπω πως βρίσκομαι μέσα σε ένα δάσος από μαύρες σακούλες σκουπιδιών που κρέμονται τεμαχισμένες σε λωρίδες από το ταβάνι. Πάω να προχωρήσω, τίποτα, δεν έχουν τελειωμό. Βρίσκω όπως όπως το δρόμο για την κουζίνα όπου ανοίγω την πόρτα και βλέπω Mel και Pad με ψαλίδια και αίματα στα χέρια. Αράχνες, ιστοί, σκελετοί, φαντάσματα και ταφόπλακες κρέμονταν ολούθε. Δεν άργησα να μπω στο φρικαλέο πνεύμα. Όπως και οι υπόλοιποι που με περίσσιο ζήλο και κόκκινους μαρκαδόρους άρχισαν να γράφουν “Here’s Johnny” στους τοίχους. (Αυτό λέει είναι ατάκα από ταινία τρόμου - έπρεπε να μου το εξηγήσουν για να το καταλάβω)

Επηρεασμένος από την ατμόσφαιρα, είπα να στολίσω κι εγώ το Κελί. Δεν χρειάστηκα και πολλά βέβαια αφού το βασικό theme φυλακής το έχω, ο Jack από το Nightmare Before Christmas είναι όλο το χρόνο στο γραφείο, την αφίσα της ταινίας την έχω για λάβαρο και τις νυχτερίδες μου κρεμασμένες πάντα ανάποδα. Έτσι το μόνο που έκανα ήταν να γεμίσω ένα τζην με σακούλες Sainsbury’s και να του φορέσω ένα ζευγάρι παπούτσια. Το κρέμασα στο κουρτινόξυλό μου και άφησα τα πόδια του να κουνιούνται νωχελικά. Ο δικός μου, απαγχονισμένος άνθρωπος ήταν έτοιμος. Βγήκα έξω από το σπίτι και τον καμάρωσα φωτισμένο στο παράθυρο. Είναι αρκετά ρεαλιστικός, αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι θα χρειαζόταν άλλο μισό όροφο από πάνω για να χωρέσει το υπόλοιπο, υποτιθέμενο σώμα του. Κρεμασμένο άνθρωπο στόλιζα και στην Αθήνα, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη περίσταση και από την πολυετή εμπειρία μου, έχω να πω πως κανείς δεν παρατηρούσε το θέμα του ορόφου. Εδώ δεν ξέρω καν αν έχει προσέξει κανείς την ύπαρξή του, αφού όποιος περνάει κάτω από το παράθυρό μου είναι ντέφι. Να φανταστείτε, δεν έχει έρθει καν ο σεκιουριτάς να μου ζητήσει τα ρέστα.

Προχθές είχαμε πάει στην Pub η οποία έχει επταήμερο εορτασμών και έχει στολιστεί με κολοκύθες και μαύρα μπαλόνια. Το event εκείνης της βραδιάς ήταν ένα “Special Halloween Quiz”, κατά το οποίο τα τραπέζια μάχονταν για ένα pint μπύρα! Οι ερωτήσεις αφορούσαν φυσικά στα βαμπίρ, τις ταινίες τρόμου, όλο το βασιλικό σόι του μεσαίωνα και τους τρόπους με τους οποίους σκοτώθηκε, όπως υπήρξε φυσικά και κατηγορία “Sports” με ερωτήσει τύπου «ποια ομάδα έχει ως έμβλημα δύο νυχτερίδες που ρουφάνε αίμα». Τα φώτα έπεσαν πάνω μου όταν στην οθόνη εμφανίστηκε η εξής ερώτηση (1):



Τι πίπα κι αυτή! Πρώτη φορά το άκουγα. Έχω ακούσει «αλαφροΐσκιωτος», «καταραμένος» κλπ αλλά δεν ήξερα πως αν γεννηθώ κάποια συγκεκριμένη μέρα, I see dead people. Οι Άγγλοι βέβαια με έβλεπαν σαν τον Joker τους και κρέμονταν από τα χείλη μου. Απάντησα Saturday, αφού το γνωστό επίθετο δεν βγαίνει σε βερσιόν υπόλοιπης εβδομάδας, παρά Σαββάτου. Έτσι έβαλα κι εγώ ένα λίθο στην νίκη μας, μια που δεν ήξερα πως σκοτώθηκε η τρίτη γυναίκα του Henry XII.


Αυτή τη στιγμή παρελαύνει στο διαμέρισμά μας αιμόφυρτο όλο το campus. Νεκρές νοσοκόμες, χασάπηδες, σκελετοί, μαζεύονται στην κουζίνα για να πάνε στο Halloween Party του Student Union. Εγώ θα αρκεστώ στο να δω τα πυροτεχνήματα από το παράθυρο γιατί δεν είμαι για τέτοια καραγκιοζιλίκια, σε αυτό το χάλι.

Εκτός αυτού είμαι και σωματικά πτώμα (τελικά μου πάει το Halloween) γιατί μόλις γύρισα από Λονδίνο. OK, σήμερα πήγα για σοβαρό λόγο: Αυτήν εβδομάδα έχουμε Master Classes και αντί για τους κανονικούς καθηγητές, έχουμε guest “stars”. Σήμερα π.χ. περάσαμε όλη τη μέρα σε ένα bar – restaurant, κάτω από μία διαφημιστική εταιρία! Κατά τη διάρκεια του οχταώρου κατέβαιναν ένας ένας οι executives και έκαναν τις διαλέξεις! How cool is that? Αναλυτικό φωτορεπορτάζ, προσεχώς.

(Μέχρι να ανεβάσω αυτό το post, ντύθηκα Βασιλιάς των Πάγων με κρύσταλλους στα μαλλιά. Είμαι έξω από τη βιβλιοθήκη. Θερμοκρασία εδάφους: 9 βαθμοί κελσίου, υγρασία: 60%, πνευμονία: σίγουρη.)