Ο νέος συνεργάτης.

7 Comments Published by the ibt on Sunday, December 18, 2005 at 12:53 AM.

Το νεό μέλος της iblog team ήρθε στην ώρα του για να βοηθήσει στη συνέχιση του μεγάλου μας έργου. Από εχθές βρίσκεται στα γραφεία μας και κεντρίζει το ενδιαφέρον με τη δύναμη, την ταχύτητα, τις δυνατότητες και το στυλ του. Το όνομά του είναι Acer 1962, είναι ασημένιος και ζυγίζει 3.2 κιλά. (Χαϊδευτικό ακόμα δεν του έχουμε βρει.) Είναι πολύ φωτεινός, πολύ ήσυχος, εργατικός και πρόθυμος για όλα. Βρίσκεται βέβαια στα πρώτα βήματα της ζωής του και χρειάζεται πολλά μαθήματα για να βελτιωθεί. Είμαστε όμως σίγουροι πως η μεγάλη του μνήμη θα συγκρατήσει τα πάντα!

Ο προκάτοχός του έφυγε την πιο ακατάλληλη στιγμή: Την ώρα που η αίτηση του UCAS για τα αγγλικά πανεπιστήμια πρέπει επειγόντως να συνταχθεί και το portfolio να ολοκληρωθεί. Τραγική ειρωνία αποτελεί το γεγονός ότι μόλις μια εβδομάδα πριν το χαμό του, έστειλα στην Κρήτη τον παλιό μου - εφεδρικό PC για να καλύψει τις ανάγκες της Νικόλ. Έτσι, χωρίς άλλη επιλογή, με πολύ άγχος και με εμφανή συμπτώματα στέρησης, ξεκίνησα κατ' ευθείαν την αναζήτηση του κατάλληλου διαδόχου. Αποφάσισα από την αρχή να στραφώ στα laptops λόγω της πιθανής μετανάστευσής μου στη Βρετανία, του χρόνου. Ανεβοκατέβηκα στο Μαρούσι γύρω στις 30 φορές και επισκέφθηκα το Πλαίσιο τόσες, ώστε τελικά οι υπάλληλοι να με φωνάζουν με το μικρό μο. Μίλησα στο τηλέφωνο μέχρι εγκαύματος του εγκεφάλου με το Γιάννη και το Μάνθο και μετά από τις συνήθεις αμέτρητες αλλαγές της γνώμης μου, κατέληξα σε αυτόν με τη βοήθεια του οποίου σας γράφω αυτή τη στιγμή!

Εχθές το απόγευμα, βγήκα από το σπίτι με ένα βαρύ πορτοφόλι και με μια ελαφρά παιδική λαχτάρα όμοια με αυτή που είχα όταν πήγαινα να θυσιάσω τα χαρτζιλίκια στα παιχνιδάδικα. Ευτυχώς ο Γιάννης δέχτηκε να έρθει μαζί στο κατάστημα για να ελέγξει την ομαλή λειτουργία του μελλοντικού μου συνεργάτη. (Είναι ο οικογενειακός γιατρός των υπολογιστών και πάντα βοηθά πρόθυμα.) Όσο τον περίμενα μπροστά στη βιτρίνα, τόσο οι σφυγμοί μου ανέβαιναν. Ευτυχώς δεν άργησε να φανεί. Μπήκαμε και ζητήσαμε να μας φέρουν το συγκεκριμένο μοντέλο και αν ήταν δυνατόν να το ενεργοποιήσουν μπροστά μας ώστε να ελέγξουμε για τυχόν καμμένα pixels στην οθόνη. Τη διαδικασία αυτή δεν τη γνώριζα και αν δεν ήταν ο Γιάννης μαζί, θα αγόραζα το πρώτο laptop που μας έδειξαν το οποίο και είχε ένα λαμπερότατο, κόκκινο καμμένο pixel στη μέση της οθόνης που για χρόνια θα προσπαθούσα να διώξω τρίβωντας το με πανάκια. Ευτυχώς στο δεύτερο "Kinder έκπληξη" στάθηκα πιο τυχερός, αφού η οθόνη φαινόταν άψογη! Οι πωλητές τον πακετάρισαν, πιθανότατα βρίζοντάς από μέσα τους, γιατί η όλη διαδικασία διήρκησε αρκετά. Προχώρησα προς το ταμείο, πλήρωσα και βγήκα έξω με ένα μεγάλο βάρος, αυτή τη φορά στα χέρια. Καθώς προχωρούσαμε λοιπόν προς το σπίτι, ακούσαμε κάποιον να φωνάζει πίσω μας! Ήταν η κοπέλα από το ταμείο που μας κυνηγούσε γιατί είχε γίνει λάθος στην απόδειξη. Πάλι πίσω στο μαγαζί... Ευτυχώς, το πρόβλημα λύθηκε αμέσως κι έτσι δεν άργησε να έρθει η στιγμή που τον έβαζα στην πρίζα.

Ο ενθουσιασμός και η χαρά μου ήταν σε τέτοιο βαθμό που πραγματικά δεν ήξερα τι να πρωτοκάνω! Πέρασα βιαστικά τα αναγκαία προγράμματα και συνδέθηκα αμέσως στο internet για να αναζητήσω οικεία πρόσωπα και εικόνες μέσα σε αυτόν τον ολοκαίνουριου, άδειο και ψυχρό, εκείνες τις στιγμές, υπολογιστή που είχε ακόμη κολλημένα τα αυτοκόλλητα του κατασκευαστή όπως και το διαφημιστικό background στο desktop. Συνήθως σε τέτοιες "μεγάλες" συγκινήσεις, κρατάω ένα αφελές ημερολόγιο στο μυαλό μου: Τι ώρα πρωτοάναψε, τι πρωτοέδειξε η οθόνη του, με ποιον μίλησα για πρώτη φορά online, ποια ήταν η πρώτη εικόνα/site που κατέβηκε, ποιο το πρώτο τραγούδι που ακούστηκε από τα ηχεία και λοιπά... Αυτή τη φορά όμως δε συγκράτησα τίποτα. Όλα έγιναν μέσα σε μία ζάλη, σε μία θολούρα και σε έναν πονοκέφαλο από τη φωτεινότητα της TFT. Αφού και τώρα δε θυμάμαι πολλά.

Η πρώτη νύχτα, όπως είπα και στην Ιd χθες, είναι δύσκολη. Όπως η πρώτη νύχτα σε ένα καινούριο, άδειο σπίτι. Χρειάζεται χρόνος για να συνηθήσεις το χώρο, το φως, τη μυρωδιά του φρεσκοβαμμένου τοίχου. Δεν μπορείς να το κάνεις από την πρώτη στιγμή "σπίτι σου". Έτσι και με το laptop. Μέχρι να συνηθήσω το άρωμα, το φως, το πληκτρολόγιο, το touchpad, μέχρι να το γεμίσω με αντικείμενα δικά μου, θα κοιτάω με νοσταλγία, όπως και τώρα, την οθόνη του παλιού μου desktop, ακριβώς δίπλα.

Οκ, τώρα που το ξαναδιαβάζω, ακούγεται τελείως παρανοϊκό αλλά είναι φανερό πως δένομαι με τους υπολογιστές μου. Τι να πω, αν είναι η αγάπη αμαρτία, θα βγω να το φωνάξω με λατρεία.


Στο Γιάννη με τις ευχαριστίες μου για τη βοήθειά του.


P.S. Περιμένω προτάσεις για το nickname του. Όχι απαραίτητα αρσενικού γένους, μόνο σας παρακαλώ αποφύγατε τα γλυκανάλατα τύπου "Φρούλης" καθώς και τα σκυλίσια "Ρεξ" κλπ.

7 Responses to “Ο νέος συνεργάτης.”

  1. # Anonymous Anonymous

    Χμμμ... το WIDYMD=#31056:ELG#; KIDYMD=#206984:ELGA#; BSUID=1; FRQSTR=18898613|18898613|18898613|18898613|18898613 ακούγεται ενδιαφέρον...


    ...Άσε που είναι πρακτικό.  

  2. # Anonymous Anonymous

    Η δική μου πρόταση είναι "καβουρντιστήρι", που θα φανεί εξαιρετικά χρήσιμο σε έναν χρόνο περίπου, αλλά από την άλλη, δεν αγοράζουμε στα πιτσιρίκια μεγαλύτερα ρούχα για να τους διαρκέσουν;;

    ;)

    Kidding, of course, να τον χαίρεσαι, να προσέχεις όταν κοιμάστε αγκαλιά να μην τον σφίγγεις πολύ, με το καλό να γεμίσει δικά σου πράγματα/εικόνες/μηνύματα, και να τον μάθεις να μην μουλαρώνει σε ακατάλληλες στιγμές (τον δικό μου τον έχω κακομάθει μάλλον!)

    Α και για όνομα προτείνω το Σβεν.  

  3. # Anonymous Anonymous

    Εγώ πάλι προτείνω το Μάκης ...απο το Τριανταφυλόπουλος...!!! Στείλε μου το email σου σε παρακαλώ για να το έχω.
    Φιλιά πολλά Νινί μου!  

  4. # Anonymous Anonymous

    Τι θα έλεγες για το "Θεία Ματίνα"? (χαχα σε πρόλαβα Γιωργούλη...)  

  5. # Anonymous Anonymous

    Όχι, το Piri είχε προτείνει από εχθές το "Θεία Ματίνα" αλλά παίχτηκε κάτι κουλό με τα comments και σβήστηκε!

    Μήπως να τον πω Kauffman Jr?  

  6. # Anonymous Anonymous

    Και μετά να τον κοροϊδεύουν τα άλλα παιδ... εεε συγνώμη λαπτοπάκια στο προαύλιο;!  

  7. # Anonymous Anonymous

    Διάβασα με καθυστέρηση - όπως πάντα - τα τελευταία σου κείμενα, αλλά - όπως πάντα - μ' αρέσουν πολύ!!! Τί θα έλεγες για το "Θανάσης";;; Μ' αρέσει. Μ' αρέσει πολύ. Το λές και γεμίζει το στόμα σου, "ντόμπρο" όνομα, ρε παιδί μου... Όταν το προφέρεις δεν περιμένεις ν' αντικρύσεις κανένα μαλάκα.... Όπως π.χ. κάποιον που ξέρω - στη δουλειά, πού αλλού; - που το "Μενέλαος" το έκανε "Μένος"... Περισσότερα ονόματα λέω να σου φέρω σε λίστα που θα ετοιμάσω - αν δεν έχεις ήδη επιλέξει κάποιο, because you know I like to be helpful; "kindness" is my middle name - όταν θα έρθω πριν μας αφήσει αυτός ο χρόνος.... ... ....  

Post a Comment



 

Powered by Blogger.