Παλιότερα, αντιλαμβανόμουν τον ερχομό των γιορτών με την όσφρηση. Δεν ήταν η πρώτη αίσθηση που ερχόταν σε επαφή με την εκάστοτε γιορτή, ήταν όμως η σημαντικότερη. Φρεσκοκομμένο έλατο και ζεστά μελομακάρονα τα Χριστούγεννα, τσουρέκια και ξύδι από το βάψιμο των αυγών το Πάσχα (μπλιαχ). Με μία βαθιά ανάσα έμπαινα πάντα στο πνεύμα των γιορτών και η διάθεσή μου άλλαζε ξαφνικά προς το καλύτερο (Χριστούγεννα) ή προς το πιο μίζερο (Πάσχα). Φέτος, ζώντας πολύ μακριά από το σπίτι κι από οτιδήποτε παραδοσιακό, δεν πήρα μυρωδιά καμία γιορτή. Αντ' αυτού, άρχισα να την ακούω. Όσο οι γιορτές πλησιάζουν κάθε φορά, τόσο το δωμάτιό μου στη Ραχούλα γεμίζει από τον πιο μαγικό και ελπιδοφόρο ήχο: τον ήχο που ακούγεται σε αεροδρόμια, σταθμούς τρένων, λημάνια και φωνάζει "ταξίδι", τον ήχο της βαλίτσας με ροδάκια!
Τις μέρες πριν φύγω από την Αγγλία δεν κοιμάμαι πολύ. Είτε είμαι στο MSN με την Άννα και υπολογίζουμε το χρόνο που απομένει σε ημίωρα, λεπτά ή δευτερόλεπτα, είτε ανιχνεύω δεκάδες φορές (κυκλικά) το κελί μου για να βρω αυτό που "σίγουρα έχω ξεχάσει" να βάλω στη βαλίτσα. Όταν πέφτω στο κρεβάτι στριφογυρίζω μέχρι τα ξημερώματα οπότε και τα πρώτα ροδάκια αρχίζουν να κυλούν. Αυτά είναι είναι τα τσουρέκια μου για φέτος: κυκλικά, συμπαγή και θορυβώδη. Και κάθε φορά που αρχίζου να ηχούν στο πλακόστρωτο, το σπίτι μου μοιάζει ένα βήμα πιο κοντά.
Τα δικά μου ροδάκια ήχησαν το πρωί της Τετάρτης. Ξεκίνησα από τη Ραχούλα στις 10:30 με έναν θολό από την αϋπνία ενθουσιασμό και έφτασα στο Gatwick στις 13:00. Η Άννα -παραδοσιακά- για να μου τη σπάσει είχε πετάξει από Heathrow μία ώρα νωρίτερα. Υπερήφανος για το ότι για πρώτη φορά κατάφερα να φτάσω στο check in την ώρα που υποτίθεται θα άνοιγε και χαρούμενος με τη σκέψη και την πεποίθηση πως θα ήμουν στο Boarding Group A, έδωσα το διαβατήριό μου στον τσεκαδόρο για να πάρω πίσω με απογοήτευση το boarding pass με βαθμό μερικώς καλώς (D) και διαγωγή κοσμία.
[Για όσους δεν έχουν πετάξει με EasyExStelios, εξηγώ: Οι θέσεις στα αεροσκάφη της συγκεκριμένης εταιρία (και των περισσοτέρων low-cost airlines) δεν είναι αριθμημένες. Κάτι σαν το μετρό δηλαδή, αν βρεις κάθεσαι. Με αυτόν τον τρόπο η Easy κερδ-easy πολύτιμο χρόνο στο έδαφος αφού δεν υπάρχουν καθυστερήσεις τύπου "πού είναι το 16C; / μαντάμ, κάθεστε στη θέση μου / αχ καλέ κύριε, μπορείτε να πάτε πίσω για να έρθει δίπλα η φίλη μου, αυτή η κοπελιά με το ροζ τσαντάκι εκεί κάτω -ποια; -αυτή καλέ που σας κουνάει το χέρι / μπορείτε να μου δώσετε παράθυρο γιατί ζαλίζομαι και θέλω να με φυσάει;" κλπ. Οι επιβάτες από την άλλη κερδίζουν ένα ακόμη άγχος: το "να μπω πρώτος για να πιάσω καλή θέση¨. Για έναν άυπνο φοιτητή ή για έναν κουρασμένο γυφτογιάπη, η καλή θέση βρίσκεται σε οποιοδήποτε παράθυρο στο οποίο μπορεί να στηριχτεί ένα ανθρώπινο κρανίο ούτως ώστε να προκληθεί ύπνος. Στις υπόλοιπες θέσεις, ξεχάστε το. Εκτός κι αν είσαι φακίρης και έχεις εκπαιδευτεί στον ύπνο σε position S - γόνατα σπασμένα, κώλος τουρλωτός, κεφάλι τραπεζάκι (προσοχή στο σάλιο). Προκειμένου να αποφευχθούν ποδοπατήματα και μαλλιοτραβήγματα για τις καλές θέσεις, επινοήθηκε το Speedy Boarding και τα Boarding Groups. Το πρώτο είναι η business class των φτωχών, ένα χαρτί Α4 που τυπώνεις σπίτι σου για να δείξεις πως πλήρωσες (!) την πρωτιά σου στην επιβίβαση και τώρα έχεις να σκοτωθείς μόνο με άλλους 3-4 μαλάκες που πλήρωσαν επίσης 15-20 λίρες για αυτό το προτέρημα. Οι υπόλοιποι επιβάτες -αναλόγως με το πόσο νωρίς έκαναν check in- κατατάσσονται σε boarding groups - κοπάδια που καλούνται από τα μικρόφωνα όταν έρθει η σειρά τους. Ουφ, μεγάλη παρένθεση.]
Προφανώς, οι Ελληνάρες έχουμε για role models τις θείες που πάνε στο ΙΚΑ από τις 4 το πρωί για να δώσουν το "ΠΡΩΤΟ ΑΙΜΑ" και τις άλλες που μαλλιοτραβιούνται για να κοινωνήσουν στις guest εμφανίσεις του Χριστόδουλου στις διάφορες ενορίες. Διότι δεν εξηγείται αλλιώς το ότι δύο ώρες πριν την πτήση μπήκα στο τελευταίο boarding group! Εκτός κι αν πια όλοι ταξιδεύουν με χειραποσκευές και τσεκάρουν online. (Που δεν παίζει.) Απογοητευμένος λοιπόν για το ότι δε θα κοιμόμουν τελικώς, ξεκίνησα για τον έλεγχο ασφαλείας. Με ρώτησαν 4000 φορές αν έχω πάνω μου υγρά, μου έκανε τρομερή εντύπωση το ότι για πρώτη φορά δε μας ανάγκασαν να βγάλουμε παπούτσια και μασαζοκορσέδες και επίσης το ότι πέρασα με πορτοφόλι και κινητό στα χέρια (!) και το μηχάνημα δε χτύπησε! Αφού ξόδεψα ό,τι £ μου είχε ξεμείνει στα μαγαζιά του South Terminal, κάθισα απέναντι από μία οθόνη, πανέτοιμος για την ανακοίνωση της πύλης. Περίμενα, το μάτι έκλεινε, η βαρύτητα τραβούσε το κεφάλι προς τα κάτω μέχρι ξαφνικά να ξυπνήσω για να το ξανασηκώσω. Περίμενα κι άλλο, βουτιά, ξύπνημα. Δεκαπέντε λεπτά πριν την προγραμματισμένη αναχώρηση ανακοινώθηκε καθυστέρηση μιας ώρας. Το πόσες χριστοπαναγίες άκουσα γύρω μου δε λέγεται! Ξαφνικά μύρισε Ελλάδα! Βουτιά στον ύπνο, ξύπνημα, βουτιά και ξαναξύπνημα. Σε κάποια στιγμή το κεφάλι μου βρήκε ένα στοιχειώδες balance και δεν ξανάπεσε από τη θέση του. Δεν ξέρω πόση ώρα κοιμήθηκα αλλά όταν άνοιξα έντρομος τα μάτια μου, η πύλη είχε ανακοινωθεί και άρχισα να τρέχω σαν τρελός μέσα στον ύπνο μου για να προλάβω.
Τελικά έφτασα από τους πρώτους κι έτσι πήγα και χώθηκα κοντά στη φυσούνα, σαν την γριά που πάει πίσω από τον ψάλτη για τη Θεία Κοινωνία που αναφέραμε παραπάνω. Περίμενα προσπαθώντας να μην κοιμηθώ μέχρι να ακούσω την αναγγελία για το Speedy Boarding, το group A, το Β, το C και τελικά το D. Έτρεξα προς το αεροπλάνο και αφού πέρασα το τράφικ της φυσούνας πήγα στο βάθος κήπος της καμπίνας όπου δεν είχε πήξει ακόμα. Με μεγάλη μου έκπληξη βρήκα μια θέση σε δεξί παράθυρο την οποία προφανώς είχαν σνομπάρει λόγω ("κατηγορίας") φτερού. Έβαλα τσάντες, χέρια, πόδια και αυτιά για να την κατοχυρώσω και στο καπάκι ήρθε ένας άλλος φοιτητής για να πιάσει τη θέση του διαδρόμου. Ωραία λέω, νορμάλ άνθρωπος, θα κοιμηθώ. Τι το 'θελα... Σκάει μάνα με μωρό βυζανιάρικο και μπαίνει στη θέση ανάμεσα. Με το αεροπλάνο ακόμα στο έδαφος κι εμένα να προσπαθώ να βουλιάξω τη μούρη μου στο μπουφάν για μην ακούω τα κλάματα, ξεκίνησε ο θηλασμός! Ο άλλος φοιτητής είχε εξαφανιστεί σε χρόνο dt και αντικατασταθεί από τον πατέρα του μωρού. Απογείωση.
Όταν ίσιωσε το αεροπλάνο και είπα "επιτέλους θα κοιμηθώ" το μωρό που είχε σταματήσει να κλαίει, είπε να ασχοληθεί μαζί μου. Άρχισε να μου τραβάει τα μαλλιά, τις μπλούζες και το μπουκάλι με το νερό. Μετά δε θυμάμαι τι έγινε. Γύρισα πλευρό και όταν ξύπνησα ήταν νύχτα. Ξύπνησα μάλιστα από την αίσθηση ότι κάποιος μου πιάνει τον κώλο! Γυρνάω λοιπόν κι αντί για το μωρό βλέπω τον πατέρα να έχει έρθει δίπλα και να παίζει με το λαπτοπ. Κάθε φορά λοιπόν που πατούσε πλήκτρα IOP / JKL /NM,. / μου έριχνε και μία με τον αγκώνα. Του έριξα ένα βλέμμα πρησμένο πλην δολοφονικό και ξαναγύρισα να κοιμηθώ. Μάταια.
Είπα λοιπό να δω Simpsons μέχρι να φτάσουμε. Έβγαλα λάπτοπ, το άναψα, διάλεξα επεισόδιο και πριν να ακούσω την τελευταία ατάκα του Hommer είχαμε αρχίσει κάθοδο. "@&$^*%^" Στο Βενιζέλο, καθώς κατεβαίναμε από το αεροπλάνο μας μούτζωναν μέσα από τις τζαμαρίες αυτοί που περίμεναν το -κατά μία ώρα καθυστερημένο- αεροπλάνο για να φύγουν στον καπάκι. Έξω με περίμενε η TXT και η m. (μα τι ονόματα είναι αυτά ρε παιδιά;) με ολοκαίνουρια λιμουζίνα περικαλώ, κοντέρ παρθένο, στα 50km και ναϋλα ακόμα στα καθίσματα! (Καλορίζικον και ευχαριστώ για το chauffeurιλίκι.) Έμεινα να κοιτάω πάλι την Αθήνα σα χαζός από το παράθυρο, με το ίδιο ακριβώς συναίσθημα επιστροφής. Αυτό που ξεκινάει από τα ροδάκια στην Αγγλία και ολοκληρώνεται με το ζεστό φαγητό της Ελληνίδας Μάνας που σου μετράει τις μπουκιές στο τραπέζι της κουζίνας.
Καλςσήρθες και καλές ελληνικές διακοπές..... ο,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον κάθε 'Ελληναρά'! φιλιά!
Παντα απιστευτα εκφραστικος και ακριβης στις περιγραφες σου! 3 μερες και για μενα μεχρι να πατησω παλι ελληνικο εδαφος. Καλο Πάσχα!
Συγνώμη κιόλας που θα σταθώ σ'αυτό αλλά που ακριβώς το μύρισες το φρεσκοκομμένο έλατο;;;Εκτός κι αν ήσουν συγχωριανός με τον Νιλς Χόλγκερσον...χιχι.
ΥΓ: Γιατί παρακαλώ τί έχει το m. σαν όνομα δηλαδή;;Ωραιότατο, απλό, σαφές και χρηστικό...
Λευτεριά στον Έλληνα φοιτητή, λευτεριά στον φραπέ με το περιπτεRayBan στη μάπα, λευτεριά στο μουζάκα και στο γαρδούμπα, λευτεριά στο κοκορέτσι, στο arnie και στο katsikie. Oh yeah, it smells like souvlen...!
Aporw pws ta katafernete oloi na koimaste sto aeroplano. Den sas enoxlei to vouito?
Episis aporw pws mporeite na kathisete panw sta naylon twn newn kathismatwn sto aytokinito. Den glistrate?
Avrio petaw me olympiaki gia athina apo LHR ki egw. Mono pou UK eixa erthei gia ligo extra tourismo kai oxi gia spoudes. :)
haha auto me tis xristopanagies mou thimise kati paromoio...epestrefa apo 4 mhnes sth Souidia san erasmitisa kai vriskomoun sto aerodromio ths frankfourtis perimenontas na petaxo gia ellada. Molis kapoios apo tous epivates arxise na fonazei malakes stous ipallilous gia kapoio lathos pou eixe ginei siniditopoihsa oti epistrefo Ellada. Mono pou tote den mou arese katholou :(
μπορεί να μην κάνω Πάσχα στην Ελλάδα, αλλά θα κατέβω για λίγο μετά. Λες να σε προλάβω;
Φίλε artech, ο κόσμος κοιμάται πανεύκολα στα μέσα μεταφοράς. Το τι ουρανίσκους και σαγόνια που... χάσκουν βλέπει κανείς (όταν δεν κοιμάται και πέσει το βλέμμα του στους άλλους), δεν φαντάζεσαι. Ιδίως όταν τα πληρώματα χαμηλωνουν τα φώτα της καμπίνας σε νυχτερινές πτήσεις κι εύχονται - με λαχτάρα - από μέσα τους "Καληνύχτα! Όνειρα γλυκά!", είναι πανεύκολο νά 'ρθει ο ύπνος. Φαγωμένος και ποτισμένος κανείς μέχρι σκασμού, βαραίνει πιο εύκολα. Το βουητό που λες, δεν είναι τίποτα μπροστά στα ροχαλητά που ακούγονται κατά μήκος των διαδρόμων...
Παρακαλούμε για το σωφεριλίκι,ήταν και ωραία για παρθενική διαδρομή του αυτοκίνητου: αεροδρόμιο και αρχή διακοπών! Μου θύμησε και τα δικά μου: έκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ρθεις, ή αλλιώς όταν εσύ πήγαινες εγώ γύριζα κτλ...
ΥΓ: Κι εγώ δεν καταλαβαίνω τι έχει το TXT. Παραπέμπει στο όνομά μου, στο υλικό της δουλειάς μου (μοιάζει βέβαια και λίγο με μηχανή της YAMAHA αλλά ωραίες είναι κι αυτές!)
i feel for you
honestly
Αχχχ μου είχαν λείψει οικτρά τα ποστ σου!!!
Τέλεια περιγραφή!
Τώρα θα με βρίσετε πολύ αν σας πω ότι εγώ αισθάνομαι έτσι στην επιστροφή από Ελλάδα; "Επιτέλους πάω σπίτι μου να μαγειρέψω ό,τι γουστάρω, να απλώσω τις ποδάρες μου στον καναπέ χωρίς άλλους 5 να χωρέσουν, να κυκλοφορώ ημίγυμνη και να αγγίζω το επίσης ημίγυμνο αγόρι μου όπου θέλω χωρίς να φοβάμαι ότι θα με δει κανείς!!"
Καλές διακοπές μικρούλη!
συγγνώμη για τη βλακεία που θα γράψω,
αλλά όταν είναι να ταξιδέψεις με αεροπλάνο αγόρασε αυτές τις πλαστικές ωτασπίδες της 3Μ.
Κάνουν θαύματα με τα μωρά και το βουητό.
αγχώθηκα που σε διάβαζα ότι θα σε έπαιρνε ο ύπνος και θα έχανες την πτήση!!!\
καλωσόρισες
Παιδιά, ευχαριστώ για τα σχόλια. Δεν είμαι σε κατάσταση να απαντήσω, θα σας εξηγήσω πολύ σύντομα.
Καλό Πάσχα σε όλους.
Καλώς ήρθες στη πατρίδα. Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα...
(έκανα link σε δύο post σου -ελπίζω να μην πειράζει)
Καλό Πάσχα και καλά να περάσεις!! (μόλις ξαναδιάβασα το περσινό πασχαλινό post)
Αναμένουμε!
τι απολαυστική περιγραφή.
(κι εγώ αγχώθηκα ότι θα το έχανες). καλές διακοπές
ΒΡΕ!
Τι να πω μετά απο τόσο καιρό???
Χαίρομαι για τα καλά, λυπάμαι για τα άσχημα, γελάω με τα αστεία που σου συμβαίνουν!
Άνοιξε η καρδιά μου βρε παιδάκι μου μόλις σε διάβασα!!
Να φροντίσουμε να τα πούμε,απο phone ή msn!
Καλά να περνάς Honey!
Ύστερα απο επίπονες και επίμονες προσπάθειες στέλνω και εγώ το φτωχό μου σχόλιο...!!! (Ας μου πει κάποιος πως μπορώ να μεγαλώσω τα γράμματα στην οθόνη μου γιατί έχω στραβωθεί!!!)ΜΙκρό μου πόνυ τι κάνεις;;; Χρόνια Πολλά και Καλά!!!!!
Ξαναευχαριστώ για τα σχόλια και τας ευχάς.
Μαρία από Ρόδο, για δοκίμασε Control και +.
Snowhite, άλλος ξενιτεύτηκε κι άλλος χάθηκε από προσώπου γης. Welcome back!
Thank you for your support who has read our article. I'm very happy if you can share our article below
Cara Mengobati Mata Merah
Vitamin Untuk Ibu Hamil
Cara Menghilangkan Keputihan Pada Ibu Hamil
Suplemen Kesehatan Sendi dan Tulang
Pengobatan Untuk Penyakit TBC
Cara Alami Mengatasi Eksim Basah
Cara Mengatasi Rematik Pada Lansia