Ήταν ασφυκτικά. Ένα δωμάτιο ύψους μόλις μισού μέτρου, λευκό και ψυχρά φωτισμένο. Το μόνο που μπορούσες να κάνεις ήταν να συρθείς από τη μία μεριά μέχρι την άλλη. Οι αγκώνες πονούσαν από την πίεση, ενώ το κεφάλι χτυπούσε πάνω. Εκείνη μπόρεσε να σηκώσει το κεφάλι της και να βρει μια έξοδο, στρογγυλή και μικρή όσο μια τρύπα του γκόλφ. Πέρασε από μέσα και βγήκε, φωνάζοντάς μου να κάνω το ίδιο. Ήταν όμως αδύνατο να ξεφύγω. Δεν μπορούσα καν να περάσω το χέρι μου.
Ξύπνησα τρομαγμένος. Δεν πιστεύω στα όνειρα αλλά με επιρρεάζουν πολύ. Και τα σκέφτομαι όλη την ημέρα προσπαθώντας να τα ερμηνεύσω βάσει των εκάστοτε γεγονότων και καταστάσεων. Χθες βέβαια δεν είχα περιθώρια να αναλύσω όνειρα, έτρεχα απ’ το πρωί.
Όταν το απόγευμα επέστρεψα στο σπίτι ψόφιος, συνδέθηκα στο track μου. Έβαλα το χέρι μου στην οθόνη για να μην δω τα αποτελέσματα. Σιγα σιγά και ξεκινώντας από κάτω, αποκάλυπτα μία μία τις στήλες με τις αποφάσεις. Καμία αλλαγή μέχρι και τη δεύτερη σειρά. Με απογοήτευση, τράβηξα το χέρι μου αποκαλύπτοντας μια μικρή διαφορά ακριβώς πιο πάνω! Πάγωσα μόλις το μάτι μου έπεσε στο τραγικό, στερητικό UN στην αρχή της λέξης. Και όταν είδα ότι ακολουθείται από το ...conditional τα πάντα θόλωσαν. «Δέκα χρόνια σε στέλναμε στα εγγλέζικα» και δεν μπορούσα να καταλάβω τι σημαίνει η λέξη unconditional! Για λίγα δευτερόλεπτα κρεμόμουν μεταξύ της απόρριψης και της επιτυχίας. Δεν ήξερα ακόμη αν μπορούσα να φωνάξω.
Φώναξα! Και φώναξα τόσο πολύ ώστε ο γέρος να πάθει πολλαπλά εγκεφαλικά.
Όταν πια συνήλθα και ξανακατέβηκα στη γη, θυμήθηκα το όνειρο. Την πίεση δηλαδή και το ασφυκτικό άγχος του ονείρου, που αντιμετώπιζα καθημερινά τον τελευταίο μήνα. Δεν είχα ελπίδες, δεν πίστευα στον εαυτό μου. Στον ύπνο μου βέβαια δεν τα κατάφερα, αλλά στην πραγματικότητα μόλις είχα περάσει μέσα από μια τρύπα του γκολφ.
1ο Σενάριο) Μακάρι τα όνειρα να μην είναι παιχνίδια του υποσυνείδητου ή ασυνείδητου αλλά μηνύματα απο το σύμπαν. Μηνύματα απο έναν κόσμο μακρυνό, από τον κόσμο των "ψυχών και των πνευμάτων"...Γιατί αν δεν υπάρχει και αυτό... τότε τι;;;;;
2ο Σενάριο) Τα όνειρα είναι παιχνίδια του μυαλού, σκέψεις που υπάρχουν ενώ εμείς σουλατσέρνουμε με τον Μορφέα. Τίποτα λιγότερο..Τίποτα περισσότερο...
διάλεξε και πάρε...
Αν και το θέμα του post δεν είναι τα όνειρα, διαφωνώ με το πρώτο (sci-fi) σενάριό σου.
Καταρχήν επιβάλλεται να διαβάσεις Sandman του Gaiman - ρώτα με άλλη στιγμή να σου πω, αλλά κάνε και ένα search να βρεις κάποιο από τα storyboards/σκίτσα.
Κατά δεύτερον, θα σε βουτήξω από το μαλλί μικρό κ ανόητο, ακούς εκεί δεν πίστευες σε σένα, μας τά χεις πρήξει τόσους μήνες με την Αγγλία και τώρα ξεφουρνίζεις ότι δεν πίστευες; Να τα ξεχάσεις αυτά. Ή πιάνεις τον ταύρο από τ'αρχίδια και αποκτάς αυτοπεποίθηση, ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Γράφεις, ζωγραφίζεις, φωτογραφίζεις, υποδύεσαι, αλλά κατά τα άλλα δεν αξίζεις μία - ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;!!!!
Ουφ, τα πα και ξεθύμανα. Φιλιά.
Βλέπω ένας ένας έρχεστε στα λόγια μου και βρίζετε...!!!!Έτσι...Έτσι...!!!!!
Ένα έχω να πω (επειδή είδα τωρα τελευταία Δρούζα):Τα όνειρα είναι συνήθως η οπτικοποίηση των φόβων και των ανασφαλειών μας!Είχες αγωνία, είχες και μια απογοητευσούλα και οπτικοποίησες ο,τι αισθανόσουν και ίσως φοβόσουν με το όνειρο που είδες.
Όλα καλά Έρωτα και θα πάνε και ακόμη καλύτερα! Θα το δεις! Το είδα όνειρο!!! Απλά πιστεύω σε σένα και θεωρώ πως θα πρέπει να συνωμοτήσουν όλες οι ατυχίες και οι αναποδιές για να σε εμποδίσουν απο το να ζήσεις το ονειρο σου και να πετύχεις!
Αν και μ' αρέσουν όλες οι απαντήσεις των φίλων σου, συμφωνώ περισσότερο με την Κάλλια, παρόλο που δεν είδα τη Δρούζα. Οι δικές μου "πηγές" (βλ. Διαλογισμός) λένε ότι τα όνειρα που βλέπουμε δεν είναι τυχαία και χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: α) όνειρα εκτόνωσης, β) όνειρα υποσυνειδήτου και γ) όνειρα προφητικά. Υπάρχουν μάλιστα συγκεκριμένες ασκήσεις Διαλογισμού για τα όνειρα, δηλ. για την εξήγησή τους, ιδίως όταν κάποια απ' αυτά επαναλαμβάνονται και βασανίζουν τον... κοιμώμενο. Βλέπουμε περίπου 4-5 όνειρα ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ, απλά δεν τα θυμόμαστε, συνήθως συγκρατούμε το τελευταίο. Αυτό το διαπίστωσα και μόνη μου κάνοντας την άσκηση: σε πληροφορώ ότι κατέγραψα 4 όνειρα, σημειώνοντας ελάχιστα στοιχεία απ' το καθένα στο μπλοκάκι που είχα δίπλα μου, αλλά το επόμενο πρωινό ήμουν σαν ζόμπι γιατί δεν χόρτασα καθόλου τον ύπνο μου, όπως καταλαβαίνεις. Βέβαια το έκανα μόνο και μόνο για να δω αν είναι αλήθεια. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να το ξανακάνω. Ακόμη, τα όνειρα - λένε - έχουν πάντα κάποιο μήνυμα για μας, συνήθως αυτά του υποσυνειδήτου φανερώνουν πράγματα θαμμένα μέσα μας που ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΜΑΣΤΙΓΩΝΟΥΝ. Αυτά είναι και τα πιο δύσκολα να εξηγήσεις. Υπάρχει τρόπος να εξηγήσουμε τα όνειρά μας, για να το κάνει αυτό κανείς όμως πρέπει να είναι φοβερά... κολλημένος μ' αυτά, γιατί θα πρέπει να καταγράψει γύρω στα 2.000 όνειρα (φέξε μου και γλίστρησα... μέχρι την επόμενη ζωή μου θα κάθομαι να ερμηνεύω όνειρα;;;;) Και τέλος, τα στοιχεία που βλέπουμε στα όνειρά μας ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ.
Λοιπόν, πιστεύω ότι το όνειρό σου αυτό ήταν απλά ένα ξέσπασμα της ψυχής σου για το λούκι που πέρασες.
Apart from that, πράγματι πιστεύω ότι στο τέλος των δοκιμασιών, υπάρχει πάντα ένα καλό τέλος για τον καθένα. Νομίζω ότι το δικό σου λούκι τελείωσε καλά, και τώρα αρχίζουν τα επόμενα (όχι λούκια! Προς Θεού!).
Φιλιά πολλά! (Προσπάθησε να δεις και κανένα χαρούμενο όνειρο από δώ και πέρα!)
H συνονόματη απο το Θεσσαλονίκη has a point αλλά επείδη πολλοί απο μας έχουν ανάγκη να πιστεύουν σε κάτι εξωπραγματικό, παραφυσικό, ερμηνεύουν τα όνειρα όπως τους βολεύουν προκειμένου να μετριάσουν την απουσία, τη θλίψη και να παρηγορηθούν με το all time classic "εκεί που είναι μας βλέπουν και είναι καλύτερα"... Πολύ spooky θέματα πιάσαμε για Τσικνοπέμπτη...!!!! ΑΡΚΟΥΔΕΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΗΡΘΕ Η ΑΝΟΙΞΗ!!!!!!!!! ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΣΥΝ-ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ!!!!
ΥΓ= χτες μίλησα με την Κάλλια στο τηλέφωνο και πέταξε ιδέα. Τι λέτε να έγραφε ο μικρός βιβλίο;;;;; Παίζει και το άλλο σενάριο βέβαια, να τυπωθουν όλα του τα κείμενα μαζί με τα σχόλια μας (όσο να'ναι κάπου μετράμε και εμείς..!!!).Δεν θα είναι και γαμώ τα βιβλία;;;;;; τι να μας κλάσουν οι"Μάγισσες" και ο "Κώδικας";;;;;;;;;; Ε; τι λέτε;;;;;;;
Λέμε να σταματήσετε τα κουλά γιατί ο κόσμος θα πιστεύει πως κάθομαι και τα γράφω εγώ με ψευδώνυμο "Μαρία από Ρόδο".
:-D
Ευχαριστώ Μαρία, Id, Κάλλια και Μαίρη για τις απαντήσεις των. Αν και είπαμε, το θέμα δεν ήταν το όνειρο αλλά η "έξοδος" από αυτή την ψυχοφθόρο περίοδο. Αλλά βλέπω ότι τα μεταφυσικά είναι πολύ πιασάρικα. Μήπως να το κάνω iblog Χαρδεβελικόν;
Κάπου το έχω διαβάσει, και με όλα όσα έχω μάθει σχετικά, ήταν το ακριβέστερο με απλά λόγια:
Το μυαλό μας επεξεργάζεται αναμνήσεις, εντυπώσεις, εικόνες, φοβίες, ανασφάλειες και επιθυμίες στα βαθιά στάδια του ύπνου στο φουλ, και όταν μπαίνει στο ρελαντί για να ξεκουραστεί, παίζει με όλα αυτά για τη δική του διασκέδαση. Εν ολίγοις, τα όνειρα είναι οι πασιέντζες του μυαλού μας. Ανακατεύει, κόβει και ρίχνει, και το αποτέλεσμα το θυμόμαστε σπανίως - μόνο αν τύχει να ξυπνήσουμε τη στιγμή που ονειρευόμαστε. Και βέβαια, το κλειδί στους συμβολισμούς το έχει το υποσυνείδητο, που γενικώς περιφρονεί τη συνείδηση διότι αυτό συγκρατεί τα πάντα και τα δίνει με το σταγονόμετρο.
@Μαίρη Κ. - βλέπουμε δεκάδες όνειρα σε κάθε κύκλο ύπνου (3-4 ώρες), καθένα από τα οποία διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα.
Κατά τα άλλα, μ'αρέσουν πολύ οι μεταφυσικές εξηγήσεις!!