Έχω βάσιμες υποψίες πως κάποιος δε γουστάρει που παραμελώ το blog και μου στέλνει διάφορα σουρεάλ συστημένα έξω από την πόρτα μου. Πριν από λίγο ξανάζησα το προηγούμενο post σε μια πιο -να-ανοίξει-η-γη-να-με-καταπιεί- βερσιόν.

Ως άνδρας κλινοφιλής ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και μιλούσα με μια από τις χιλιάδες ξαδέλφες από την Ελλάδα στο MSN. Ξαφνικά ακούω την πόρτα μου να χτυπάει: "Knock knock!" (έτσι χτυπάνε οι πόρτες στα Αγγλικά). Πριν προλάβω να σηκωθώ ή έστω να απαντήσω, βλέπω το πόμολο να γυρνάει! "Just a second!" φωνάζω σκεπτόμενος ότι είναι η Ρούλα, από δίπλα. Σηκώνομαι, ναι με τα βρακιά πάλι, και ανοίγω την πόρτα. Βλέπω δύο άγνωστους άνδρες, ο ένας μπροστά μου θύμιζε κάτι που δεν μπορούσα να αποσαφηνίσω, και ο άλλος πίσω του μου θύμιζε κάτι πολύ συγκεκριμένο: Αυτά τα αποκριάτικα γυαλιά που έχουν ενσωματωμένα φρύδια, μύτη και μουστάκια. Η μουτσούνα αυτή μάλιστα είχε και ένα dossier και σημείωνε. Τους κοιτάω με βλέμμα FAQ αλλά δεν μιλάω, περιμένω μόνο να μου πουν να ντυθώ για να με συλλάβουν.
-Hello ****, (με αποκαλεί με το μικρό μου) do you mind if we take a look at your room? ρωτάει ο άνδρας Α, προσπαθώντας να μην με κοιτάει στα βρακιά. Εκείνη τη στιγμή κάνω δύο τραγικές διαπιστώσεις: Πρώτον ο άνδρας Α είναι ο σπιτονοικοκύρης μου τον οποίο είχα δει μια φορά πέρσι. Δεύτερον το δωμάτιό μου είναι σαν την Πλατεία Κουμουνδούρου.
-Erm, sure, but it's kind of messy. (Πανικός, ντροπή, πανικός.)
Τότε ο landlord κάνει στην άκρη, κάνω κι εγώ στην άκρη και πλησιάζει στο δωμάτιό μου η μουτσούνα με το dossier. Στέκεται μόλις ένα βήμα μακριά από την πόρτα (από διακριτικότητα φαντάζομαι) και βάζει ένα tick στα χαρτιά του. Εγώ εκείνη την ώρα προσπαθώ με το βλέμμα μου να κάνω νόημα στα ασιδέρωτα ρούχα να σιδερωθούν και να μπουν στις ντουλάπες τους, στα άδεια μπουκάλια νερό να πάνε στα σκουπίδια και στο κρεβάτι να στρωθεί. Το MSN κουδουνίζει. Η έκφραση μου έχει τόσο τρόμο που ο landlord προσπαθεί να με καθησυχάσει πιάνοντάς μου την κουβέντα.
-How are you ****?
-Finethanks.
Η μουτσούνα με ευχαριστεί και βγαίνει από το δωμάτιο. Κλείνω την πόρτα μου, στέκομαι λίγο, απορώ, ξαναπορώ και επιστρέφω στο MSN.

Λίγα λεπτά αργότερα, καθώς άκουγα μουσική από τα ακουστικά και εξιστορούσα στην m πως κατάφερα να εμφανιστώ ημίγυμνος ακόμα και μπροστά στον σπιτονοικοκύρη μου, βλέπω με την άκρη του ματιού μου μια κίνηση στο παράθυρό μου, σαν κάποιος να μου πετάει πέτρες. Βγάζω το ένα ακουστικό και κοιτάω το παράθυρο. "Μπα ιδέα μου". Πριν το ξαναβάλω, ακούω μια πέτρα να χτυπάει το τζάμι! Σκέφτομαι πως ή κάποιος μου κάνει πλάκα ή ο Dave (από το δίδυμο Matt&Dave) περνάει από κάτω και θέλει να με χαιρετίσει (το έχει ξανακάνει). Πλησιάζω διστακτικά στο παράθυρο αλλά δεν βλέπω κανέναν. Ταυτόχρονα ακούω την εξώπορτα, στον κάτω όροφο, να χτυπάει.

Με το βρακί (μυαλό δεν έβαλα) και με τους Homer Simpsons στα πόδια πάω να ανοίξω, σκεπτόμενος πως κάποιος από τους συγκατοίκους είχε ξεχάσει να πάρει κλειδιά. Γυρίζω το πόμολο και τι βλέπω: Τη μουτσούνα να πετάει πέτρες στα παράθυρα! Δε μιλάω, αφήνω το ύφος "τιθεσαποτηζωημουχριστιανέμου" να κάνει τη δουλειά του. Η μουτσούνα κουνώντας τα φρύδια και τα μουστάκια μου ζητάει συγνώμη, μου ξανασυστήνεται "I was doing some energy checks in your house earlier" (3 λεπτά νωρίτερα) και με ενημερώνει πως έχασε το PDA του κάπου στο σπίτι. Τον αφήνω να περάσει κι εκείνος αρχίζει να αλωνίζει τα δωμάτια. Φέρνει σκάλες, ανεβαίνει στη σοφίτα, κατεβαίνει στο υπόγειο, πουθενά το PDA. Στο τέλος εμφανίζεται από κάπου και η Ρούλα (για να συμπληρωθεί το καστ της φαρσκομωδίας Τσιβιλικικών προδιαγραφών) και γελώντας ρωτάει τι συμβαίνει και τρέχω με τα σώβρακα πίσω από τα μουστάκια. Με συνοπτικές διαδικασίες του τον πασάρω και επιστρέφω στο δωμάτιό μου για να ντυθώ, να γράψω αυτό το post και ένα post-it: Να αγοράσω μια emergency ολόσωμη φόρμα (αστροναύτου) και να την κρεμάσω πίσω από την πόρτα.