Χίλια ενιακόσια ογδόντα έξι - Δύο χιλιάδες έξι.
23 Comments Published by the ibt on Wednesday, August 02, 2006 at 7:49 PM.
Τα χθεσινά γενέθλια ήταν τα πιο μη-γενέθλια που έγιναν ποτέ. Από την προηγούμενη εβδομάδα είχα φροντίσει να ζητήσω ρεπό ώστε να απολαύσω όσο το δυνατόν περισσότερο τη μεγάλη αυτή μέρα. Έτσι κι έγινε...
Το πρωί της 1ης Αυγούστου με βρήκε σε ένα αστυνομικό τμήμα να υπογράφω υπεύθυνες δηλώσεις του τύπου «δεν έχω πάει φυλακή, αφήστε με να φύγω απ’ τη χώρα». Τι ήθελα κι άφησα το διαβατήριο για high-season… Στην λίστα προτεραιότητας, σε μια χιλιογραμμένη κόλλα αναφοράς δηλαδή, που βρισκόταν πάνω σε ένα σιδερένιο γραφείο, έγραψα το όνομα και ακριβώς δίπλα τον αύξοντα αριθμό μου. Ήμουν το 86 και για «ανάκριση» είχε μπει το 50. Τρεις δεκαετίες… σκέφτηκα.
Σηκώθηκα κι έφυγα αφήνοντας το όνομα μου στις μουτζούρες. Δεν ήθελα να τριανταρίσω στην αστυνομία. Γύρισα σπίτι. Έσβησα δύο κεριά. Πολύ σεμνά, πολύ ήσυχα, η κατάσταση στο σπίτι δεν επιτρέπει εξάλλου περισσότερα. «Οι δύο δεκαετίες της ζωής σου» είπε η μάνα μου ανάβοντάς τα. Εκεί σάστισα. Σκέφτηκα πως με μία ανάσα έπρεπε να σβήσω τα 20 καλύτερα, πιο ξέγνοιαστα και πιο χαμογελαστά χρόνια της ζωής μου, σφραγίζοντας έτσι το τέλος τους.
Δε μου αρέσει που μεγαλώνω. Μπορώ να σταματήσω εδώ;
…
Πήγα και μου πήρα δώρο... για παρηγοριά. Μια ψηφιακή μηχανή, απαραίτητο εργαλείο για τα επίσης χαμογελαστά και ανέμελα χρόνια που εύχομαι να ακολουθήσουν. Δεν πρόλαβα να την ανοίξω κι έφυγα για το νοσοκομείο.
Γυρνώντας ξαναθυμήθηκα πως ήταν 1η Αυγούστου. Στο σπίτι είχε μπαστακωθεί ο Λούλης, αναγκαστικός φίλος, από αυτούς με τους οποίους δεν έχεις τίποτα να πεις παρά μόνο τη λέξη «αυτααά». Δεν ξέρω πόσες ώρες πέρασαν με εμένα να τραβάω φωτογραφίες το πάτωμα και το Λούλη να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Ξέρω μόνο πως σκίστηκα στο χασμουρητό για να του δείξω πως ήταν ώρα να επιστρέψει στην Αρμενία. Μου είχε τελειώσει βλέπετε και το σιχτίρ πιλάφ.
Όταν ξεκουμπίστηκε είχε πάει 10. Δύο ώρες έμεναν για να επανορθώσω το φετινό χάλι. Ποιόν να πρωτοέπαιρνα τηλέφωνο; Πέντε άτομα γνωρίζω, τα τρία ήταν διακοπές, το ένα στους Depeche, και ο αδελφός μου θα πήγαινε για DotA.
-«Ντυθείτε, είμαι του θανατά», έγραψα σε γνωστή Ελληνίδα blogger.
-Τι να ντυθώ; Χερουβείμ; απάντησε αστραπιαία.
Ευτυχώς με λυπήθηκε και μία ώρα μετά, η Λουκρητία κι εγώ, υποδεχτήκαμε σε μια σεμνή τελετή, πάνω από την καλοκαιρινή Αθήνα, την τρίτη δεκαετία της ζωής μου…
Το πρωί της 1ης Αυγούστου με βρήκε σε ένα αστυνομικό τμήμα να υπογράφω υπεύθυνες δηλώσεις του τύπου «δεν έχω πάει φυλακή, αφήστε με να φύγω απ’ τη χώρα». Τι ήθελα κι άφησα το διαβατήριο για high-season… Στην λίστα προτεραιότητας, σε μια χιλιογραμμένη κόλλα αναφοράς δηλαδή, που βρισκόταν πάνω σε ένα σιδερένιο γραφείο, έγραψα το όνομα και ακριβώς δίπλα τον αύξοντα αριθμό μου. Ήμουν το 86 και για «ανάκριση» είχε μπει το 50. Τρεις δεκαετίες… σκέφτηκα.
Σηκώθηκα κι έφυγα αφήνοντας το όνομα μου στις μουτζούρες. Δεν ήθελα να τριανταρίσω στην αστυνομία. Γύρισα σπίτι. Έσβησα δύο κεριά. Πολύ σεμνά, πολύ ήσυχα, η κατάσταση στο σπίτι δεν επιτρέπει εξάλλου περισσότερα. «Οι δύο δεκαετίες της ζωής σου» είπε η μάνα μου ανάβοντάς τα. Εκεί σάστισα. Σκέφτηκα πως με μία ανάσα έπρεπε να σβήσω τα 20 καλύτερα, πιο ξέγνοιαστα και πιο χαμογελαστά χρόνια της ζωής μου, σφραγίζοντας έτσι το τέλος τους.
Δε μου αρέσει που μεγαλώνω. Μπορώ να σταματήσω εδώ;
…
Πήγα και μου πήρα δώρο... για παρηγοριά. Μια ψηφιακή μηχανή, απαραίτητο εργαλείο για τα επίσης χαμογελαστά και ανέμελα χρόνια που εύχομαι να ακολουθήσουν. Δεν πρόλαβα να την ανοίξω κι έφυγα για το νοσοκομείο.
Γυρνώντας ξαναθυμήθηκα πως ήταν 1η Αυγούστου. Στο σπίτι είχε μπαστακωθεί ο Λούλης, αναγκαστικός φίλος, από αυτούς με τους οποίους δεν έχεις τίποτα να πεις παρά μόνο τη λέξη «αυτααά». Δεν ξέρω πόσες ώρες πέρασαν με εμένα να τραβάω φωτογραφίες το πάτωμα και το Λούλη να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Ξέρω μόνο πως σκίστηκα στο χασμουρητό για να του δείξω πως ήταν ώρα να επιστρέψει στην Αρμενία. Μου είχε τελειώσει βλέπετε και το σιχτίρ πιλάφ.
Όταν ξεκουμπίστηκε είχε πάει 10. Δύο ώρες έμεναν για να επανορθώσω το φετινό χάλι. Ποιόν να πρωτοέπαιρνα τηλέφωνο; Πέντε άτομα γνωρίζω, τα τρία ήταν διακοπές, το ένα στους Depeche, και ο αδελφός μου θα πήγαινε για DotA.
-«Ντυθείτε, είμαι του θανατά», έγραψα σε γνωστή Ελληνίδα blogger.
-Τι να ντυθώ; Χερουβείμ; απάντησε αστραπιαία.
Ευτυχώς με λυπήθηκε και μία ώρα μετά, η Λουκρητία κι εγώ, υποδεχτήκαμε σε μια σεμνή τελετή, πάνω από την καλοκαιρινή Αθήνα, την τρίτη δεκαετία της ζωής μου…
Χρόνια σου πολλά λοιπόν!
Και μην ανησυχείς! Τα καλύτερα έρχοντε! Πάντα...
χρόνια πολλά :) κουράγιο με το διαβατήριο κι εγώ τα ίδια περνάω... και, όπως ειπώθηκε, τα καλύτερα έρχονται!
:)
ΜΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΗΛΙΚΙΕΣ;;;;;;;;;;;
(αναρωτηθηκα κοιταζοντας μια τον εναστρο ουρανο, μια το εορταζον αγορι και μια τον μελαχροινο ντι-τζεϊ...)
ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 5.00 μμ;;;;; :-ΡΡΡΡ
Χρονια Πολλα κι απο δω καλο μου, ακομα γελαω με τα οσα ξεκαρδιστικα ειπαμε χθες!!
Και μη ξεχνας το μοτο: "Φαινεσε οραιο γκομενακι"
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙΙΙΙΙΙΙ!!
Τα καλύτερα πέρασαν! Πλάκα κάνω...
Welcome to the lovely 20s λοιπόν where you don't have to be a teen anymore... except at heart!
Να σε χαιρόμαστε βρε ζουζούνι!:-)))))
..και.. άκου με.. ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ..
(αν το καλοσκεφτείς)
Χρόνια πολλά μικρούλη από μένα και τον Καλτσό. Εύχομαι όλα να πάνε τόσο καλά στην ζωή σου, που να μην το πιστεύεις. Και θα πάνε...
:)
Χρόνια πολλά και ελπίζω να μην διαβάζει το blog σου ο Λούλης, :)
Αν βρεις τον τρόπο να μην μεγαλώνεις στείλε μου ένα email γιατί σε 18 μέρες γίνομαι 21. Να το προλάβω... χεχε
Xronia polla mikro mou... Den katafera na se parw xtes (mple3imata) alla euxomai ta KALYTERA kai na gelame e3isou, pareoula se 2 mhnes araxtoi se kapoia pub ;))
χρόνια πολλά! είναι τρομακτική η "τρίτη" ηλικία...:) Το ξέρω!
siga mhn xreiazesai sta 20 na sou lene xronia polla
den ta exeis anagkh giati mprosta sou ta exeis sigoura....
kai an h spastikh erothsh ton 20s einai "fantaros exeis paei?"
sta 30s arxizoun ta dyskola (i suppose)...
Xronia Kala
give em your best U
aaaaaaaaa!xronia pollaaaaaa!
Tha mporousa na po oti eleipa kai de se pira tilefono, alla tha itan asystolo psema(oxi to oti eleipa)i skliri alitheia einai oti kai edo na imoun pali de tha se epairna, dioti aploustata thymamai mono ton mina ton genethlion sou, kai oti einai kapou sto proto dekaimero (san ti Litsa Patera akoustike auto), kai ouxi tin akrivi imerominia!Xronia polla loipon!
P.S: Poia camera pires telika?
Δεν εύχομαι τίποτα! Το post αυτό είναι απόλυτα νοσηρό! Που θα μας πεις πως τρως κρίση από τώρα (η ηλικία δεν αναγράφεται για να αποφευχθούν οι ακόμη μεγαλύτερες συγκινήσεις...)!
ΝΤΡΟΠΗ!!!
Εμείς εδώ πάνω οι ξεφτίλες ομολογώ πως το ξεχάσαμε!!...
Γι' αυτό βιάστηκα να σου στείλω ευχές με την καρτούλα που σου έστειλα πριν μέρες, σαν να τό 'ξερα ότι θα το ξεχάσω...
Τώρα θα σου τα ευχηθούμε από κοντά, πολύ σύντομα.
Μιά ΤΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΣΤΙΑ ευχή να χαμογελάσεις και πάλι!
zero, enteka, Loucretia, cpil, Rodia, xpsilikatzoy (+Kaltsovrako), lexx, Id, Deuce^, D, m. Vague Tourist, Μαίρη Κ., σας ευχαριστώ για τις ευχές σας!!
Εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να διακοπεύουμε όλοι.
χαίρομαι που ανήκω στα πέντε άτομα που γνωρίζεις κ ακόμα περισσότερο που ανήκω στα τρία που ήταν διακοπές. η αλήθεια είναι ότι με πήρες λίγο αργά κ με πέτυχες λίγο μακριά... από σήμερα όμως κ για λίγες ακόμα μέρες είμαι εδώ κ δηλώνω εθελόντρια στο μεταγενέθλιο πάρτυ! κ σκάσε επιτέλους με αυτήν την ηλικία, σου λέω με πιάνει αυτός ο πόνος στο στομάχι...
Δεν υπάρχει νόημα να σου ευχηθώ κάτι, γιατί δεν βγει αληθινό και επίσης δεν ξέρω τι επιθυμείς εσύ.
Αν χαίρεσαι όμως εσύ, χαίρομαι κι εγώ μαζί σου, έστω κι αν δεν σε γνωρίζω. :)
Ηθικό δίδαγμα: όταν περιμένουμε κρισάρα στα γενέθλιά μας οργανώνουμε από πριν κάτι, ειδικά όταν αυτά πέφτουν μεσα στο κατακαλόκαιρο που ακόμα και το να μαζέψεις 3 άτομα είναι θρίαμβος!
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΑΛΛΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ, ΕΝΤΑΞΕΙ??? Η δεκαετία 20-30 θα είναι συναρπαστική! Για εμένα τουλάχιστον ήταν. Ολόκληρη και μέχρι την τελευταία της σταγόνα (γιατί είμαι από την Κρήτη και ξέρω από καλό λάδι...)
By the way, έχουμε κανένα ανταποκριτή από δεκαετία 30-40?
maybe with yahoo messenger
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-16.html
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-15.html
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-14.html
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-13.html
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-12.html
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-11.html
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-10.html
http://www.prokr.net/2016/09/get-rid-of-cockroaches-9.html
www0608
reebok outlet store
ferragamo shoes
tods outlet
cartier jewelry
cheap jordans
kate spade outlet
adidas outlet
yeezy boost 350
cheap jordans
champion clothing
off white jordan 1
coach outlet
ugg boots clearance
louboutin shoes
coach factory outlet
red bottoms
canada goose outlet
coach outlet
ugg boots
fitflops
adidas stan smith
vapormax
yeezy boost
birkin bag
nmd
adidas eqt support adv
adidas shoes
nike basketball shoes
nike air force
adidas gazelle
Your site is very helpful
https://www.kiwibox.com/noran/blog/
https://oali78313.wixsite.com/website
http://publish.lycos.com/noranamro
https://www.prokr.net/ksa/jeddah-water-leaks-detection-isolate-companies/
http://al-nor.com/