Ένα disorder από το οποίο υποφέρω και φαντάζομαι ταλαιπωρεί πολλούς bloggers είναι ότι σκέφτομαι γράφοντας. Ή μάλλον την ώρα που ζω κάτι, σκέφτομαι πως θα ήταν αν το μετέφερα σε χαρτί. Σε text edit δηλαδή, γιατί ποιος γράφει με το χέρι... Πολλές φορές δε, σκέφτομαι ακόμα πιο άρρωστα, δηλαδή ζω γράφοντας ταυτόχρονα κείμενα στο μυαλό μου. Αν κάποιος ταυτίζεται με τα συγκεκριμένα συμπτώματα ή γνωρίζει περί του disorder, παρακαλώ να αφήσει σχόλιο για να ανακουφιστώ ή να ανησυχήσω περισσότερο.

Για καλή ή κακή μου τύχη, το disorder αυτό εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια των διακοπών μου στην Αθήνα, προφανώς λόγω χαλάρωσης ή ενδιαφέροντος στη ζωή μου. Να έχετε πάντα κατά νου πως το ενδιαφέρον της ζωής κάποιου είναι αντιστρόφως ανάλογο με το ενδιαφέρον του blog του. Έτσι κι εγώ δεν έχω τίποτα ενδιαφέρον να γράψω εδώ παρά μόνο ότι είμαι καλά και περνάω ακόμη καλύτερα. Και το ίδιο εύχομαι και για σας. Όλες οι άλλες σκέψεις και οι προβληματισμοί μου σβήνονται από τα χριστουγεννιάτικα φώτα της πόλης, τα (μη-αλκοολούχα) ποτά και την κρυφή πίστη μου στα θαύματα.

Πολλά και καλά χρόνια για όλους μας. Χωρίς άχρηστες σκέψεις, χωρίς άγχος για τις εργασίες που πλησιάζουν στο deadline τους, χωρίς περιττό blogging, χωρίς άλλο drama. Ό,τι άλλο θέλετε, θα το έχετε. Αρκεί μόνο να το ζητήσετε.

Το χριστουγεννιάτικο δώρο σας από το IBLOGLIVE είναι κάτω από το δέντρο και οι ευχές σας για ένα συναρπαστικό 2008 γράφονται εδώ.